Zondag 31 mei Bernburg/ Schifferklaus Kloschwitz. 30 km

Ik heb een sleutel gekregen om de poort te openen. Wilt u hem in de brievenbus deponeren als u weggaat vraagt de eigenaar. Dat komt voorelkaar. Het is goed weer om te lopen. Wat bewolkt en een beetje fris de. Afgelopen nacht was het ijzig koud dus maar diep in de slaapzak. Ik loop langs rivier de Saale op een fietspad door het bos. Soms liggen er wat boomwortels bovengronds. Dat is wel oppassen anders leg ik zo op m,n je weet wel. De rivier slingert nogal hier . Een enkele keer denk ik dat ik verkeerd loop. Als ik naar de zon kijk waar ik op loop , dan is ie links achter me en zo staat ie recht voor me. Daar raak ik soms van in de war. Nabij Plotzkau ga ik via een loopbrug naar de overkant. Deze ijzeren brug hangt vol met hangsloten in allerlei kleuren. Op heel veel van deze sloten staan namen of initialen van personen. Dit is soms met viltstift en soms gegraveerd. Het teken van verbintenis. Eerder heb ik zoiets ook in Praag gezien op een brug. Groenlingen, merels, nachtegalen , kraaien , de koekoek en Woody Het lijkt wel een Woodpacker de specht geven vanmorgen een gezamenlijk concert. Het lijkt wel een symfonie orkest, alleen ik mis de bas. Wat een mooi paradijs. Zo,n twee kilometer voorbij Alsleben staat een camper bij een brandweerkazerne. Mensen daar zitten net aan de koffie. Ze roepen me en vragen waar ik naar toe ga. Naar huis zeg ik, in Nederland. Ik laat ze mijn route zien. Dat is niet de kortste weg zeggen ze. Wilt u ook koffie, nou lekker zeg ik. Ik pak mijn beker uit de tas en er wordt koffie ingeschonken. Kom zitten zegt een nogal omvangrijke man. Ik zou het niet kunnen zegt de man. Waarop ik zeg als u goed traint gaat uw buik vanzelf weg. Achter het stuur zitten wordt je alleen maar dikker van. De man moest er vreselijk hard om lachen. Ik bedankte ze voor de koffie en vervolgens mijn weg. Twee uur later kom ik aan op de camping in Kloschwitz. Hier hebben ze gelukkig  Wi-Fi, dus kan ik mijn blog weer bijwerken.