Vrijdag 14 augustus Schoorl. Winkel 20 km

Heb jij het nog horen onweren vraagt Marian. Onweer zeg ik, ik heb een klap gehoord en daarna niets meer. Ook geen regen vraagt ze, nee hoor zeg ik. Het heeft gespoeld en vreselijk geonweerd. Nou ik was in dromenland en ik had mooi weer. Het is kwart over negen , en verlaten de camping . We lopen richting Schoorldam. Bij Schoorldam staat de brug omhoog voor wat onderhoudswerkzaamheden, maar al snel gaat de brug naar beneden. Als we in Warmenhuizen aankomen, zien we mensen bezig met het opbouwen van de kermisattracties. Bij de snackbar gaan we koffie drinken en een broodje eten. Daarna vervolgen wij onze weg naar Tuitjenhorn. We lopen hier door de nieuwbouw naar Kerkbuurt. Daarna via Zijdewind naar Winkel. Onderweg krijg ik wel wat kriebels in mijn buik. Het is allemaal zo dubbel. Graag wil ik naar huis, maar ook wil ik nog wel rond zwerven. Deze twee dagen met Marian is heel mooi maar ook emotioneel. Twee dagen weer aan elkaar wennen , het is net alsof ik opnieuw verkering heb. Vlak voor Winkel stoppen we. Ik vond het heel leuk dat Marian mij kwam verrassen, maar ik had Marian willen verrassen. In Amsterdam had ik een bzzrd en snor gekocht wilde ik vermomd thuis komen. Nou, dan nu maar voor de kinderen en kleinkinderen.et baard en siroop ik door richting de Bosstraat en ga zo richting huis . Marian loopt via de hoge brug naar huis waar de kleinkinderen staan te wachten op opa. Ze zien alleen oma aan komen lopen. Opa gaat nog een rondje zegt oma, maar opa komt van de andere kant. Ga maar naar de hoek van de straat . Als de kleinkinderen mij zien kijken ze eerst vreemd op. Dan zegt Floor hè opa dat is een neppert. Ik krijg een knuffel van Floor, Lars en Iza. Van Iza krijg ik een bos bloemen en een zoen. Sinterklaas heeft ook een baard maar díe komt tot hier zegt Iza, en ze wijst met haar hand tot halverwege haar borst. Ik moest lachen en zei dat de baard van Sinterklaas wit is. Als ik de straat in loop zie ik dat de hele buurt de vlag heeft opgehangen. Een aantal buren staan op mij wachten, en schudden mij de hand. Welkom thuis hangt er boven de deur. Mijn jongste dochter Yvonne heeft dat opgehangen en het huis versierd. Ook heeft zij gezorgd dat er koffie is met wat lekkers. Wat een lieverd.

Donderdag 13 augustus Limmen Schoorl 25 km

Nog twee dagen dan ben ik thuis. Rond zes uur kom ik uit mijn mandje. Zelf heb ik niet zo goed geslapen. Te veel emoties, omdat Marian mij gisteravond verraste. Nu laat ik Marian lekker slapen. Zelf ben ik mijn blog aan het bijwerken. Om half negen komt ook Marian uit haar slaapzak gekropen. Het is half elf voor we de camping verlaten en samen richting Egmond Binnen lopen. Het is goed weer om te lopen, alhoewel het wel steeds warmer wordt. In Egmond Binnen hébben we koffie gedronken en een broodje gegeten. Daarna zouden we naar Bergen gaan, maar we lopen naar Egmond aan Zee. Dan eerst maar een ijsje kopen, ook heel lekker hoor. Over het strand zijn we naar Bergen aan Zee gelopen. Dat is zwaar lopen met de wheely achter me aan. Omdat het mooi weer is, is het ook aardig druk op het strand. Bij Bergen aan Zee gaan we de duinen beklimmen om op verharde ondergrond te komen. Ploeterend door het rulle zand na een paar keer rusten komen we boven op de duinen. Eenmaal op de betonplaten díe ook vrij steil omhoog gaan komen we aan op de weg. Dan vervolgen wij de weg via de Eeuwigelaan naar Bergen. Hier hebben we eerst maar een welverdiend biertje genuttigd. Het is al niet zo vroeg meer , dus heb ik de camping in Schoorl gebeld of er nog plaats is voor een klein tentje en twee personen voor een nacht. Geen probleem zegt de stem aan de andere kant van de lijn. O k zeg ik, met een uurtje zijn we er. Samen de tent opzetten , en de spullen er in. Elks een grote maaltijdsalade en een beetje patat hebben we gehaald in het restaurant. Dit hebben we op een picknick bank die voor onze tent staat opgegeten. Daarna heb ik de wheely ingepakt voor de regen die vannacht zou komen. Rond half elf kruipen we in ons mandje. We zijn allebei moe na zo'n stevige strandwandeling. Rond elf uur begint het te onweren. De eerste klap heb ik gehoord, maar wat er daarna kwam weet ik niet, ik leg heel diep na te denken. Morgen de laatste twintig kilometer, dan is deze zwerver weer thuis.

Woensdag 12 augustus Zaandam Limmen. 23 km

Om half acht klopt Bouke op de deur, hij wilde afscheid nemen van zijn gast om daarna naar zijn werk te gaan. Na een lekker ontbijt neem ik ook afscheid van Barbara. Zij heeft een paar pagina's van mijn blog gelezen. Ze zei je wordt wel nieuwsgierig. Ik loop richting de Zaanse Schans. Als ik daar rond tien uur ben is het al vreselijk druk. De bussen die daar staan heb ik niet geteld, maar als ik zeg er staan er twintig dan overdrijf ik niet. Door de polder loop ik naar Krommenie over de dijk. Bijna aan het einde van de dijk staat een mannetje bij het hek en zegt , dat ziet er goed uit zo'n karretje. Waar ik naar toe ga vraagt de man. Ik ben onderweg naar huis en ik laat mijn route zien. Hij roept zijn vrouw en zegt , deze man komt effies uit Praag vandaan lopen. Wilt u koffie. Nou dat sla ik niet af. We praten wat over mijn tocht, maar de man vertelt ook over zijn sport activiteiten. Intussen zet zullen vrouw een grote beker koffie voor me neer met een flink stuk heerlijke appeltaart.Vroeger was hij amateur wielrenner. In de tijd van Pink en Hans Tesselaar, Timo Tabak , Ted Rood en ga zo maar door. Als hij verhalen verteld uit die tijd krijgt ie lichtjes in zijn ogen. De man glundert er van. Leuke verhalen. Alleen ik weet niet hoe deze man heet, dat is eigenlijk wel jammer. Ik loop verder de dijk af richting Wormerveer. Door de polder loop ik nog een stukje tot net voorbij Krommenie.  Hier nr een bunker van de stelling van Amsterdam. Dan kom ik op de provinciale weg waar ik langs loop naar Uitgeest. Dit heb ik gedaan omdat ik niet weet aan welke kant de huizen telling begint, is het vanaf Heiloo of vanaf Uitgeest. Ik wil naar een boerencamping in Limmen. Als ik deze camping " de Wesrer" op loop bel ik aan bij de voordeur, en een man doet open. Deze man verwijst me naar zijn vrouw die op het terrein moet zijn. Die heb ik snel gevonden. Of ze nog plaats heeft voor een tent voor een nacht. Ben je wel eens weggestuurd zegt ze nadat ze gezegd heeft dat er wel plaats is. Nee zeg ik dat zou nu de eerste keer zijn. Rond half vier krijg een sms'je van Marian, dat ze vanavond wat eerder belt want ze heeft het nogal druk . Rond zeven uur wordt ik uitgenodigd voor de koffie bij mensen die gehoord hadden ik al een hele lange tocht heb gemaakt. Maar ik zit nog te eten. Nou straks dan om een uur of acht. Is goed zeg ik. Heb ik net mijn koffie op, gaat mijn telefoon. Marian. Hoi zegt ze, kijk eens naar het pad. Eerst begrijp ik het niet. Goed kijken, zegt  ze. Ik loop naar het pad en er komen enkele traantjes, daar komt Marian. We omhelzen elkaar en er komen nog meer tranen. De laatste twee etappes wil ik met je meelopen, zegt ze.  Van tevoren had ze de boerin al geïnformeerd, maar die hield zich vanmiddag van de domme. Nou dan moet de Wheelie vannacht maar buiten slapen en Marian binnen. Dit is wel een hele grote verrassing voor mij. Ik vind het fijn, heel leuk, maar erg emotioneel.

Dinsdag. 11 augustus. Amsterdam Zuidoost. Zaandam. 23 km

Om half vijf word ik wakker, dat is te vroeg. Nog maar een keer omdraaien en dan is het half acht. Dat is een betere tijd alhoewel het nog vroeg is. Ik moet er nog steeds aan wennen dat er geen bergen op mijn pad zijn. Daar moet ik mijn tijd op aanpassen. Alhoewel dit vlakke land wel makkelijker loopt. Zolang ik niet door de stad moet, want dat schiet niet op met al die stoplichten. Ik neem afscheid van Angelique en ga met de lift naar beneden. Als ik linksaf ga, staat Angelique te zwaaien op haar balkon. Eerst loop ik richting Amstelstation. Dan via het Waterloopplein over de markt. Daarna over de wallen langs een aantal grote mensen speelgoedwinkels. Het levend speelgoed is nog niet echt aanwezig, hier en daar een. Zo loop ik naar het centraal station. Met de veerpont ga ik naar de overkant van het IJ en stap er vanaf bij het vroegere NDSM terrein. Voor dat ik het veerpont op stap wordt ik aangesproken door een dame op leeftijd. Wat handig zo'n karretje, heb je dat zelf gemaakt, vraagt de dame met een Amsterdams accent. Nee antwoord ik,  dit kan je zo kopen. Zo te zien heb je al een aardig stukkie gelopen gaat ze verder terwijl we de veerpont oplopen. Ja zeg ik, ik denk dat ik er bijna 1800 kilometer heb opzitten. Allemachtig zegt ze, waar kom je dan in hemelsnaam vandaan dan. Uit Praag is mijn antwoord, en ik laat mijn route zien. Als ik aan de overkant ben start ik wheely, geef gas en loop naar Zaandam . De routeplanner stuurt me over de snelweg. Dat heb ik maar niet gedaan en heb zelf maar een route verzonnen. Even aan een paar mensen vragen dan komt het vanzelf goed. Mijn overnachtingsadres is bij familie Lanstra in Zaandam van Vrienden op de fiets waar ik hartelijk wordt ontvangen. Hier overnacht ik in een huisje met alles erop en er aan. Ook heb ik hier warm gegeten tegen een gering bedrag. Moeder en dochter hebben een Mexicaanse maaltijd bereid. Ik heb heerlijk gegeten. Na het eten krijg ik koffie. Nu wordt mij gevraagd of ik kan 31tigen en of ik wil meedoen. Dat heb ik gedaan, het was erg gezellig.

Maandag 10 augustus Amsterdam Zuidoost. Rustdag

Ik logeer bij een zus van een buurvrouw uit Winkel. Om acht uur kom ik uit mijn mandje. Heel lekker geslapen heb ik, alhoewel ik om half vijf wakker werd. Eerst een ontbijt met een koppie thee. Daarna heb ik de boel afgewassen en opgeruimd. Tegen half twaalf zijn we naar het centrum van Amsterdam gegaan. We hebben niet echt dingen bekeken, maar gewoon wat door de stad gelopen. Ergens een terrasje pikken, dat is altijd leuk om dan mensen te bekijken. Rond drie uur gaan we weer huiswaarts. Hier heb ik nog wat kleine klusjes gedaan. Verder hebben we wat gebabbeld over koetjes en kalfjes. Ik vind het heel gezellig dat ik hier mag overnachten, maar morgen ga ik echt weer verder.  Wordt vervolgd.

Zondag 9 augustus Baambrugge. Amsterdam Zuidoost 9 km,

De camping die ik verlaat ligt aan rivier de Angstel. Dit is een klein riviertje die van Mijnden naar het Abcoudermeer gaat. Rond negen uur ben ik vertrek klaar, maar ik zie geen poppentheater speelster, die ligt nog op een oor, helaas. Ik loop richting Abcoude. Na een paar honderd meter moet ik wachten op koeien die de weg oversteken. Als ik in het pittoreske Abcoude ben stop ik bij een café en bestel een kop koffie, anders ben ik veel te vroeg bij mijn overnachtingsadres. Het oude Abcoude is best wel een leuk stadje om doorheen te wandelen. De weg naar Amsterdam Zuidoost ga ik over een fietspad waar veel groen is en water. Veel vogels zoals de fuut, eenden en wsterhoentjes zwemmen hier tussen de waterplanten door. Rond elf uur ben ik op het adres en word ik hartelijk ontvangen.

Zaterdag 8 augustus Woerden. Baambrugge 25 km

Een paar straatjes door Woerden lopen dan ben ik in de polder. Van Woerden naar Kamerik is bijna een lange rechte weg. In de sloten zijn veel waterlelies. Sommige stukken zijn helemaal dicht gegroeid. Mussen, Groenlingen,spreeuwen kastjes, kraaien en fuuten tjilpen wat af in de weide. Zwanen waken over hun jonge. Soms als ik langs ze loop beginnen ze te blazen. Dat is hun verdedigings methode. Ik loop door naar Kanis. Dit is ook zo'n turfstekers plaatsje. Wel leuk. Langs deze weg zijn een aantal bomen omgewaaid, die langs de weg stonden en nu in het water liggen. Een boom heeft zelfs een paar meter berm mee genomen. Ook op deze etappe wordt ik regelmatig aangesproken, ik vind dat wel leuk. Zo zie je maar als je alleen loopt ben je toch niet alleen. In Vinkenveen moet ik nog even wat boodschappen doen. Daarna ga ik richting Baambrugge over de Zuwe. Aan de Zuwe staan prachtige villa's. De een nog mooier dan de ander. Op dit traject is de bebouwing schitterend. Mooie boerderijen en gerenoveerde huizen, ik heb er erg van genoten. Hele mooie fietsroutes zijn hier ook. Ongeveer drie kilometer voor het eindpunt komen twee fietsers mij achterop rijden en vragen of ik een biologische boerderij weet. De Engels sprekende man en vrouw moet ik helaas teleurstellen. Zelf ben ik op zoek naar een camping zeg ik tegen ze. Where are you from vraagt de man. Uit Nederland antwoord ik. Loop je een rondje Nederland. Nee, ik kom uit Praag vandaan lopen. Allways walk. Ja, is mijn antwoord. Oh no, zegt de vrouw met Aziatisch uiterlijk. You aarre my geheel, and good luck. Op de boerencamping staan een moeder en dochter naast me. Zij zijn op weg naar Utrecht op de fiets. De dochter woont in Utrecht, zij is fysiotherapeut. Een paar meter verder staat een vrouw met haar dochtertje uit Amsterdam. Deze vrouw is poppentheater speelster. Een leuk gesprek heb ik met haar gehad. Zij hoopt mij morgenochtend nog te kunnen uitzwaaien.