Voor ik vertrek neem ik een goed ontbijt in het motel. Als ik naar buiten kijk zie ik de zon al schijnen, dat valt alweer mee. Ik doe lekker rustig aan vandaag, want ik voel mijn lichaam best. Als ik even heb gezeten en kom weer overeind is alles stijf. Dat wordt weer langzaam starten. Over een week of drie zal dat wel over zijn, denk en hoop ik . Dan is het lichaam er wel weer aan gewend dat ie die spieren moet gebruiken. Deze streek is vooral een landbouwgebied. Velden vol met koolzaad, tarwe, gerst enzovoorts. De koolzaad velden staan volop in bloei. Als ik over het landschap tuur is dat best een mooi gezicht
, al die kleuren, van licht groen tot donker groen en dan dat bloeiend koolzaad er om heen. Als ik bij rivier Jezerouaan kom volg ik deze tot Bakov nad Jezerou. Dan zie ik het water rustig kabbelend voortbewegen. Dit geeft mij zoveel rust, dat ik mijn kar aan de kant zet , mn stoel pak en rustig dit riviertje kijk. Wat is dat mooi en ook nog in het bos. Het pad door het bos is als vanouds, boomstronkstruikelen met hier en daar wat keien. Als ik dan weer op de weg kom moet ik goed uitkijken. Men rijdt hier vreselijk hard, ze rijden zo de vouwen in je broek en die krijg je er van z'n leven niet uit. Zo heb ik onderweg al diverse heuvels gehad, maar aan het eind mocht ik nog even een conditie test doen. Boven op deze bult zou een camping zijn, maar die is er niet meer. Nu zit ik in een pension. Mijn diner is zo veel, daar zouden Marian en ik samen mee kunnen doen dan houden we nog over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten