Zondag 31 mei Bernburg/ Schifferklaus Kloschwitz. 30 km

Ik heb een sleutel gekregen om de poort te openen. Wilt u hem in de brievenbus deponeren als u weggaat vraagt de eigenaar. Dat komt voorelkaar. Het is goed weer om te lopen. Wat bewolkt en een beetje fris de. Afgelopen nacht was het ijzig koud dus maar diep in de slaapzak. Ik loop langs rivier de Saale op een fietspad door het bos. Soms liggen er wat boomwortels bovengronds. Dat is wel oppassen anders leg ik zo op m,n je weet wel. De rivier slingert nogal hier . Een enkele keer denk ik dat ik verkeerd loop. Als ik naar de zon kijk waar ik op loop , dan is ie links achter me en zo staat ie recht voor me. Daar raak ik soms van in de war. Nabij Plotzkau ga ik via een loopbrug naar de overkant. Deze ijzeren brug hangt vol met hangsloten in allerlei kleuren. Op heel veel van deze sloten staan namen of initialen van personen. Dit is soms met viltstift en soms gegraveerd. Het teken van verbintenis. Eerder heb ik zoiets ook in Praag gezien op een brug. Groenlingen, merels, nachtegalen , kraaien , de koekoek en Woody Het lijkt wel een Woodpacker de specht geven vanmorgen een gezamenlijk concert. Het lijkt wel een symfonie orkest, alleen ik mis de bas. Wat een mooi paradijs. Zo,n twee kilometer voorbij Alsleben staat een camper bij een brandweerkazerne. Mensen daar zitten net aan de koffie. Ze roepen me en vragen waar ik naar toe ga. Naar huis zeg ik, in Nederland. Ik laat ze mijn route zien. Dat is niet de kortste weg zeggen ze. Wilt u ook koffie, nou lekker zeg ik. Ik pak mijn beker uit de tas en er wordt koffie ingeschonken. Kom zitten zegt een nogal omvangrijke man. Ik zou het niet kunnen zegt de man. Waarop ik zeg als u goed traint gaat uw buik vanzelf weg. Achter het stuur zitten wordt je alleen maar dikker van. De man moest er vreselijk hard om lachen. Ik bedankte ze voor de koffie en vervolgens mijn weg. Twee uur later kom ik aan op de camping in Kloschwitz. Hier hebben ze gelukkig  Wi-Fi, dus kan ik mijn blog weer bijwerken.

Zaterdag 30 mei Schonebeck. Bernburg/ schifferklaus 32 km

Het begon vannacht om vier uur te regenen. Om half zes werd het langzamerhand droog. Alles inpakken en gaan.  Wel moest ik vandaag weer over een hek klimmen. Deze is maar een meter hoog, dus dat valt mee. De camping is aan een haven voor plezier bootjes. Het meeste wat er ligt zijn speedboten, die als ze varen brullen over het water. Ik loop richting Schonebeck. Dit is nog een flinke plaats. Helaas moet ik langs de hoofdstraat. Want een fietspad of andere route is er niet. Zo vroeg valt het nog wel mee langs zo,n weg, er is nog weinig verkeer. Het eerste plaatsje waar ik door heen loop is Calbe. Bij Barby komt de rivier Saale uit in de Elbe. Daar ben ik niet naar toe gelopen. Dat zou tien kilometer om zijn, en mijn weg is lang genoeg. Van Calbe ga ik naar Bernburg. Ik loop twee kilometer langs de Saale en kom dan weer uit op de hoofdstraat. Als ik in Bernburg aankom is het nog vier kilometer. Met de veere wordt ik naar de andere kant gebracht voor 70 cent. Dan nog twee kilometer langs de Saale door het bos. De vogels fluiten en kwetteren er lustig op los alsof het voorjaar is. Dit is een hele mooie omgeving. Langzamerhand wordt het heuvelachtiger, maar wel mooi. Hier geniet ik van.

Vrijdag. 29 mei. Barlebersee Maagdenburg 27 km

Het is mooi weer dat treft vandaag. Alhoewel ik wel de jas aan moet. Zo vroeg is het nog wel fris. Ik loop door Maagdenburg ongeveer acht kilometer over een industrieterrein. Hier staat een bedrijf dat windmolens maakt. Het terrein ligt vol met wieken. Nog een uur verder lopen kom ik bij de Elbe. Hier zie ik de stad Maagdenburg. Twee kerken waarvan een met een stompe toren en de ander met een koperen koepel. Ik wijk even van mijn route af en loop de stad in. Bij de Dom van Maagdenburg kom ik uit. Wat is dit een gebouw met zijn gotische ramen en deuren. Naar binnen gaan is op dit tijdstip nog niet mogelijk. Het is half negen als ik daar ben. Als ik verder loop kom ik bij een heel speciaal ontworpen gebouw. Grune Citadelle heet dit gebouw . Ontworpen door architect Friedensreich Hundertwasser. Aan dit gebouw is veel keramiek aan de pilaren gebruikt. Het kronkelt min of meer omhoog. Woningen een theater en winkels zijn hierin gevestigd. Op de binnenplaats is een grote fontein gecreëerd. Op het plein naast de Dom wordt hard gewerkt aan een groot podium. Dit podium is voor de musik feste op  3, 4 en 5 juni . Na anderhalf uur vervolg ik mijn route en loop langs de Elbe naar Schonebeck. Hier is mijn eindpunt vandaag. Vanaf woensdag heb ik geen telefoon verbinding meer wat ik ook probeer. Wat een techniek.

Donderdag 28 mei. ,Burg/Nippersee, Barlebersee/ Maagdenburg. 18 km

Het is bewolkt maar niet zo koud als gisteren. Ik verlaat de camping en zoek het Elbe Havelkanaal op. Hier loop ik bijna de hele weg langs. De laatste anderhalve kilometer ga ik langs de hoofdstraat. Bij Hohenwarthe zijn sluizen. Het verval is drie a vier meter. Een paar kilometer verderop is een brug van 960 meter lang, waarvan ruim 600 meter op het land ligt. De laatste paar honderd meter gaat over de Elbe. Deze brug is een aquaduct. Hij is 32 meter breed en heeft een diepte van viereneenhalf meter. Het is een vreemd gezicht een kanaal over een rivier te zien. Dit is een gigantisch mooi bouwwerk met al die sluizen er voor en erna. Barlebersee valt onder Maagdenburg, alleen ik ben nog ongeveer twintig kilometer voor deze plaats. Het blijft bewolkt en het wordt wat kouder. Maar ja dat is de natuur.

Woensdag 27 mei Parey. Burg / Nippersee 22 km

Bah, het regent, maar ik moet het maar nemen zoals het komt. Alles goed inpakken en gaan in noordelijke Westelijke richting. Ik loop op een pad dat naar de Elbe gaat. Zo loop ik 16 kilometer langs rivier de Elbe. Het enige wat ik tegen kom is een fietser. Het water in de Elbe staat op normale peil. Langzaam kabbelt het water voort. De uiterwaarden staan droog en het gras staat hoog. Boven op de dijk lopen met een stevige wind wordt ik niet erg warm van. Ik ga naar beneden en loop nu uit de wind. Het blijft koud. Er komt weer een flinke bui aan, dan toch de regenbroek maar aan. Het regent, de zon schijnt, harde wind en koud het gaat af en aan. Twee kauwen proberen een valk te verjagen. Na enig gevecht vertrekt de valk toch. Dit is een mooi schouwspel. Na 16 kilometer kom ik aan in een klein dorpje. Een straat te ver zie ik op mijn route. Een man die net met zijn brommer stopt vraagt of ie kan helpen. Een straat te ver zeg ik. Nee hoor, zegt de man dit is korter, je moet nu rechtdoor. Nog vijf kilometer dan ben je in Burg. Maar dan nog vijf kilometer naar de camping. Van een tot drie uur pauze. Op het bordje staat mensen met een tent kunnen zelf een plaats zoeken, caravans moeten wachten. Om drie uur meld ik me en betaal. Ik vraag bij de receptie of ik morgen op mijn route nog langs een supermarkt kom. Nee, je komt niets tegen is het antwoord. Dan nu maar in Burg wat inslaan, moet ik wel drie kilometer heen en weer terug lopen. Als ik  Burg in loop staat aan mijn linkerhand Burger Knackebrodfabriek. Vanaf de dijk langs de Elbe kijk ik al een paar uur naar twee witte bergen. Wat het is kan ik niet zien. Eerst dacht ik aan een zanddepot. Navraag bij de receptie blijkt het een kalizoutwnning te zijn. De bergen zijn 120 meter hoog. Het kalizout wordt op gewonnen op een diepte van een kilometer. Het K + S Kali GmbH is met 1800 arbeidsplaatsen het grootste kali werk van Europa. Er zijn excursies van mei tot september. De vijf kilometer lange bergtour met een steiging van 16 procent. Deze tocht duurt twee tot drie uur.

Dinsdag 26 mei. Zustersite am see , Parey 34 km

Eerst dacht ik nog zal ik mijn broek inkorten, om zes uur schijnt de zon al lekker. Mijn broek heb ik maar lang gelaten want ik moet door het bos. Ik loop eerst een paar kilometer langs het meer, waar een man wel in korte broek mij aanspreekt. n Klein babbeltje en hij wenst mij een goeie reis. Daarna loop ik het bos in. Het is stil, alleen de spechten en de koekoek. Prrrrrrrr koekoek koekoek hoor ik dan. Langs het pad ligt een spoorlijn, maar wordt niet druk bereden. Een enkele keer aan de rand van het bos zijn wat kleine meertjes. Deze meertjes zitten helemaal vol met kikkers, en ze kwaken er over. Uiteraard staan de blauwe reigers hier op de loer voor die lekkere hapjes. In Gentin heb ik wat voedsel ingeslagen. Na drie dagen is de tas leeg. Vanaf Gentin volg ik het Elbe_Havelkanaal. Alleen ik zie er niets van omdat ik door het bos loop. De afstand tussen het kanaal en het pad varieert van veertig meter tot honderdvijftig meter. Dan loop ik Parey binnen via een brug over het Elbe  Havelkanaal. De camping die hier zou zijn staan huisjes voor verhuur. Nu zit ik in een hotel . Wel heb ik hier internet.

Maandag. 25 mei Klosterlehnin ,Wusterwitz am see 28 km

Als ik van de camping af wil zal ik over een hek moeten klimmen van anderhalve meter hoog. De poort is nog op slot en gaat om negen uur open. Daar sta ik dan om half zeven. Toch maar proberen. Eerst de rugzak over het hek en dan de weehly. Dat gaat wat moeilijker maar het lukt.  Voor mezelf is het geen probleem. Al met al ben ik daar toch een half uur mee bezig. Ik volg het fietspad door het bos. Toch raak ik van de route af. Als ik de weg vraag aan een man die zijn auto staat te wassen tekent hij de weg die ik moet lopen. Ik krijg een visitekaartje van hem. Hij vraagt als ik thuis ben of ik dan een bericht wil sturen naar zijn email adres. Dat beloof ik. Ik vraag of mijn waterfles gevuld kan, want het is aardig op temperatuur. Geen probleem zegt hij, en ik krijg nog een fles bubbelwater mee. Ik volg zijn route en loop nog eens twaalf kilometer door het bos over een smalle weg. Toch rijden hier nog heel wat auto's. Als ik in Kirchmoser  aankom vraag ik daar naar de camping. Immer gerade aus zegt de man, nog twee a drie kilometer. Dat lap ik maar aan mijn laars, het was nog drie kwartier lopen.

Zondag 24 mei, Pottsdamm, Berlijn - Klosterlehnin 23 km

Na een dag rust word het hoog tijd dat ik weer op stap ga. Het beloofd een mooie dag te worden. De zon schijnt als ik uit mijn tent kom. Vanaf de camping loop ik 15 door het stille bos. Het bos verandert van een naaldbos in een gemengd bos. Naaldbomen en loofbomen staan hier door elkaar. En op open plekken staat gras maar ook heel mooi wit mos. De vogels zijn rustig. Ik hoor wel wat getjilp maar het mooie gezang blijft uit. Dit gebied bevat veel water. Ik loop langs veel meren. De watersporters kunnen zich hier uitleven. Speedboten, visser bootjes en heel veel roeiboten zie je. Roeiboten met 2, 4 en soms wel 8 man. Dit is een mooie sport om naar te kijken. Speedboten doen een enkele keer een wedstrijd. Dat knalt dan over het water. Na ruim 2 uur ga ik even wat eten en drinken en zet de kar aan de kant. Ik neem net een hap van mijn broodje als de boswachter in zijn auto langs komt. Hij knikt naar me met een klein lachje en rijdt door. Uit heb bos loop ik Lehnin binnen. Een leuk klein dorpje. De camping ligt aan de Klostersee.Dit is een kleine natuurcamping. Het zijn aardige mensen. Ik vraag aan de receptioniste of ze een route uit wil printen. Dat gaat moeilijk omdat wij ook een slechte internetverbinding hebben, zegt ze. Even later komt ze toch met een printje aanzetten. Hartelijk dank, zeg ik. Graag gedaan, krijg ik als antwoord.

Zaterdag 23 mei, Potsdamm. Rustdag.

Gisterenavond vroeg mijn buurman: Wilt u nog een stuk vlees? Vraagt mijn buurman die aan het barbecueën is. Nou lekker, zeg ik. Dat heb ik met smaak opgegeten, hoewel ik een uur eerder al gegeten had. Het was wel lawaaierig op de camping gisterenavond. Grote hordes families die bij elkaar gingen zitten te barbecueën. Natuurlijk komt Bacchus hierbij dan ook om de hoek kijken. Vanmorgen om 6 uur renden kinderen al om de tenten heen. Ze werden spoedig tot de orde geroepen, door hun ouders. Om 9 uur vertrek ik naar het centrum van Berlijn. Er is heel veel te zien maar teveel om in een keer in me op te nemen. Het eerste dat ik zie is de Kuhrfürstendamm. Dit was een kathedraal nu staat alleen de toren nog overeind. In het plafond zijn mozaïeken gemaakt, net als op de vloer. De Berliner Dom is ook een prachtig bouwwerk met al zijn koperen koepel daken. Dan kom ik bij de Brandenburger Tor, met zijn grote pilaren en met nog een Tor waar een span paarden  bovenop staat. Met de Berlin city tour gaan we naar Checkpoint Charlie. Hier staat nog een paar honderd meter van de muur, die aan beide kanten flink is beschadigd. Het is triest om te zien, in de fotogalerij, en te lezen wat er allemaal is gebeurd. Eigenlijk zouden de politieke leiders het gewoon allemaal zelf moeten uitvechten in plaats van al die soldaten in te zetten, die dan het leven moeten laten. Als soldaten wordt je opgeleid om te moorden voor een stelletje politici en dan roepen ze om het hardst: dit mag nooit meer gebeuren. Aan de westzijde staan een paar namaak VS soldaten waarmee je voor een paar EURO op de foto mag. Verderop in de stad staat een gebouw van 150 meter hoog. Daarachter staat een televisietoren die 350 meter hoog is. Baas boven baas, dit zijn volgens mij van die prestige projecten. Botanische tuinen, terrastuinen en veel museums vind je in de stad. Al met al is die een hele mooie stad met zijn vele mooie bouwwerken. Rond 18.00 uur ben ik weer op de camping. Het is vandaag bewolkt en niet zo warm. Hier op de camping heb ik een stel Engelsen ontmoet die met twee kinderen van ca 3-4 jaar oud een fietstoer maken naar Belgrado, vanaf Amsterdam. Dit doen ze in twee maanden. Ze heten Steve en Charlene en de kinderen heten Anna en Ellie. Op hun visitekaartje staat: "2babies2bike, daaronder our babies, our bike adventures, they take us on".

Vrijdag 22 mei, Klein Machnow - Potsdamm, Berlijn, 17 km

Vandaag is de route naar Potsdamm. Rond 9 uur vertrek ik in westelijke richting. Als ik door het bos loop over een grindpad, dan weer zand en grote boomwortels, is het erg stil. Een enkele vogel hoor ik nog. Wel hoor ik veel geritsel van hagedissen en ander vierpotig gedierte. (muizen of kleine ratjes) Wat een leven is er toch in een bos. Op oude boomstammen zie ik regelmatig hele grote wit-grijze zwammen. De straten van Potsdamm zijn heel breed en er staan heel veel moderne gebouwen. als ik over een brug over de rivier de Havel loop, loop ik daarna langs de rivier. Nog 5 km, dan ben ik er. Maar door de stad lopen schiet eigenlijk niet op. Al die stoplichten. Na wat geslinger langs de rivier kom ik op de camping. Bij de receptie vraag ik of er nog plaats is voor een kleine tent. Bent u met de fiets? Vraag de dame in de receptie. Nee, zeg ik, ik ben te voet. Du bist verrückt zegt ze. Dan moet ik even kijken zegt ze, het is erg druk. Wacht u hier maar even. Een kwartier later wordt mij verteld dat ik mijn tent kan neerzetten. Dit weekend is het Pinksteren, daarom is het zo druk. Hier blijf ik twee nachten. Langzamerhand worden er grote en kleine tenten neergezet. Allemaal prettige Pinkster.

Donderdag 21 mei, Mahlow - Klein Machnow, 20 km

De zon schijnt als ik mijn tent open doe. Wat heerlijk, mijn tent is droog! De maatjes 43 links en rechts gaan weer stappen. Ik word door het bos gestuurd, wat je niet zou zeggen als je in een stad loopt. Het bos is maar een paar km dan ben ik in de open vlakte waar ik tarwe velden en grasland zie. Na een half uur loop ik langs een grasland waar een paar hoge palen staan. Op een van die palen zit een buizerd. Gauw een foto maken. Helaas, hij vliegt alweer weg. Jammer. Daarna mag ik eens tukje over een industrieterrein wat weer overgaat in een bos. Het wemelt van de torren, wormen en slakken. voor de vogels zijn dat lekkere hapjes. Ze vliegen dus ook af en aan. Wat hebben ze het druk! Het laatste stukje loop ik door de stad. Hier zijn bouwvakkers druk bezig met het verbouwen en nieuw bouwen van huizen. Er staan hier heel veel grote mooie huizen. Een lust voor het oog. de omgeving is prachtig groen en nog steeds vrij vlak. Nog 2 km loop ik langs een kanaal door het bos. Dit is wel wat heuvelachtig. Het is boomstronk struikelen en de Wheelie goed in bedwang houden. Die rijdt in een hoek van 45 graden achter mij aan. Daar gaat wel wat energie in zitten. Vlak voor de camping is een sluis en een brug waar ik overheen moet om op de camping te komen. In de sluis ligt een vrachtboot en een aantal plezier bootjes. Uiteindelijk kom ik aan op een camping aan het kanaal. Kleren is de eerste klus na het opzetten van het tentje.                                                                       

Woensdag 20 mei, Gross Koris - Korbiskug - Mahlow 42 km (10 km met de bus)

Het is helemaal vreemd dat ik wakker word van koeien geloei, naast het geluid van de vogels. Het is droog maar niet echt warm: 14 - 15 graden. Wel goed weer om te lopen. De route voert door het bos en af en toe open velden. Dit gebied vind ik bijzonder mooi. De omgeving is vrij vlak en soms wat glooiend. Dat is voor de variatie wel lekker. Toen ik na 17 km aankwam op de camping in Korbiskrug ben ik direct omgekeerd en verder gelopen. Er was niemand aanwezig. Op een bordje staat: op dinsdag, donderdag en zaterdag zijn wij aanwezig. Verder zag het er niet zo rooskleurig uit. Als ik in Königs-Wusterhausen aankom ga ik eerst wat voedsel inslaan. Het treft want hier is ook een kampeerwinkel waar ik een fles gas heb gekocht. Ik vraag of ze weten waar hier een camping is. Nee, drie km terug daar is een naakt camping, zegt de man. Nou, daar is het me nog te koud voor.  Om in mijn blote kont te lopen bij ca 15 graden. Doorlopen maar weer. 6 km verder vraag ik bij een supermarkt de weg naar Mahlow. Wacht, zegt de eigenaresse, ik zal mijn man even bellen. Die legt me uit hoe ik het beste kan lopen. Haar man is houtvester, zegt ze. Zelf is ze lerares medicijnen. Ze vind het heel interessant om een pelgrim te ontmoeten en wil dan ook van alles van mij weten. Deze vrouw loopt een stukje mee tot het fietspad en zegt dan "immer geradeaus" Na 2,5 uur vind ik het wel genoeg en ben de laatste 10 km met de bus gegaan. Ik kom 10 minuten te laat op de camping, de receptie is dicht. Ik heb aangebeld waarop er iemand kwam die mij vertelde dat ik mijn tent mocht neerzetten. Morgen om 8 uur afrekenen, zei de mevrouw.

Dinsdag 19 mei Krausnick GrossWasserburg Grossschonau Koris 22 km

Lekker op tijd weg. Er waait n stevig windje maar het is droog en de zon schijnt. Eerst loop ik n paar km over het fietspad door het bos. Daarna mag ik 7 a 8 km ploeteren door het bos over een zandpad . Soms is dit pad hard en goed begaanbaar. Maar er zijn kilometers pad bij met rul zand en kost veel energie. Als ik nabij een beetje bewoonde wereld kom, zijn de mensen net reeën. Ze kijken naar me, en als ik dichterbij kom is het zoef, en weg zijn ze. Ze zullen wel denken wat moet zo,n rare hapsnurker hier. Soms hoor ik ze n beetje lachen , met de opmerking kijk een man met aanhangwagen. In mezelf moet ik er vreselijk hard om lachen. Deze zwerver loopt nog steeds door het bos. Als ik om me heen kijk zie ik heel veel bomen met een rood kruis erop of een witte band. De kettingzagen zullen hier eerdaags wel tekeergaan . Dat gaat dan van heng ,heng, heng heng en gepaard met veel rook uit die dingen. Dit hout zal gebruikt worden voor de bouw of er worden tuinhekjes van gemaakt. Vrachten met bomen worden afgevoerd . Jonge bomen worden wel weer gepland want de houtleverancier moet toch ook leven. Het is heerlijk stil in het bos, de koekoek hoor ik en wat gekwetter van andere vogels. Soms is het net de echo, een geeft een riedeltje en verderop hoor ik het riedeltje ook. Even ben ik blijven staan. Een vogel zingt het begin van The bad, The good and The ucly. Althans zo lijkt het. Zou Morricone daar die muziek vandaan hebben. Het zou mij niet verbazen. Aan het eind van het pad wat inmiddels is overgegaan in betonplaten die erg ongelijk liggen kom ik uit bij een groot meer. Dit is mijn eindpunt vandaag.

Maandag 18 mei Markische Heide Krausnick GrossWasserburg 15 km

Vandaag uitgeslapen omdat het niet zo'n lange etappe is. Het afval wilde ik wegbrengen, maar dat wordt me uithanden genomen door een man met een prachtige baard. De eigenaar zelf, denk ik . Eigenlijk had ik een foto moeten maken van deze man. Dan nog even wat broodjes kopen, die ik had moeten bestellen. Toch kreeg ik broodjes mee. Wat zijn dit behulpzame mensen. Op hun website staat een foto van mij, maar ook op Facebook. Deze mensen wensten mij een goeie reis. Over het fietspad loop ik richting bos maar ik zie nog steeds geen heide beplanting. Het zal het geheel wel zijn dat dit de Markische Heide heet. Als ik door de dorpen loop zie ik dat veel huizen en boerderijen worden of zijn verbouwd. Veel tot gasthaus, want h is veel toerisme. In SSchlepzig ga ik koffie drinken. Dit dorp staat vol met gasthauses en biergarten. Veel water is hier, waar men kan kanoën of een rondreis met een grotere boot. Het ziet er allemaal mooi uit. Op deze tocht steek ik drie keer een riviertje over. Vier kilometer voorbij Krausnick zie ik een ingang naar de camping. Ik stap het terrein op en zie tot mijn verbazing dat dit een voormalig vliegveld moet zijn geweest. Lopen over de start of landingsbaan op zoek waar ik mijn tent kan neerzetten. Na een half uur lopen kom ik bij de receptie. Als ik vraag wat dit hier is geweest, krijg ik als antwoord, dat dit een Russische basis is geweest. De hangars die onder de grond zijn verstopt dienen tegenwoordig als werkplaats voor diverse doeleinden. Tropical Islands heet het hier. Dit terrein is zo inmens groot, maar er is hier ook van alles te beleven. Maar als je alles te voet moet doen kom je niet overal. Daarom rijdt er ook een bus.

Zondag 17 mei, Byhleguhre - Ot Gross Leuthen, 22 km

Ik dacht dat er met knijptoetertjes gespeeld werd vanmorgen, maar het waren de ganzen waar ik wakker van werd. Wat kunnen die beesten een herrie maken. Dan hoor ik liever de merels. Het is nog erg stil als ik vertrek. Als ik bij Straupitz loop komt er een kolonne motoren met groot geweld voorbij, even later nog een kolonne er zal wel een evenement zijn. Ondertussen loop ik de Märkische Heide in. Alhoewel hier geen heide te vinden is, of het moet nog komen. Het is ook zo groot hier. Wel zie ik veel naadbomen. als ik het pad door het bos volg steken er opeens een aantal reeën over. Ze kijken naar mij en weg zijn ze. Voor een foto ben ik uiteraard te laat. Met rogge, haver, gerst, mais etc. staat het hier vol mee. De veeteelt is hier ook aardig aanwezig. Hier zie ik tenminste koeien buiten lopen. Als ik op de camping aankom ergens achter in het land bij een meer en tegen het bos aan, kijken ze me groot aan. Een mevrouw vraagt of ze een foto van mij mag maken voor haar weblog. Ja, wat wil je zo'n knappe kerel kom je niet altijd tegen (ha, ha, ha) Vol bewondering kijken ze naar mijn outfit. En zeker naar de schelp die ik aan mijn tas draag. Ook hier heb ik voor de zoveelste keer geen bereik met internet.

zaterdag 16 mei, Cottmus - Byhleguhre, 24 km.  

Het gaat steeds beter met mij. Het lopen voelt weer als vanouds. Vandaag ga ik naar Byhleguhre. Eerst Cottmus uit proberen te komen. Dat is geen probleem, het is een lange rechte weg met een enkel kronkeltje erin. Hoofdzakelijk loop ik over het fietspad, door het bos. dit is het Spreewald. De rivier Spree loopt door dit gebied/ Dat is een klein riviertje met een behoorlijke stroming.  Op sommige plaatsen klettert het water soms een meter omlaag. In het bos hoor ik de Koekoek, zie ik vinken en merels. En niet vergeten: ook de spechten hoor ik duidelijk. Blauwe reigers staan in het weiland en valken zweven met sierlijke bewegingen door de lucht. In Burg of Borkowy ga ik even boodschappen doen. Veel plaatsnamen zijn in twee talen aangeduid. Morgen zijn de winkels dicht. Levensmiddelen, fruit en een pak zakdoeken (want daar ben ik door heen) heb ik nodig. Verder probeer ik informatie te vinden van de plaatsen waar ik langs kom. Daar zijn ze hier niet zo royaal mee. Byhleguhre bestaat dit jaar 700 jaar. Daar zijn dan ook het hele jaar door activiteiten. Zit ik koffie te drinken voor mijn tentje, komt er een klein meisje een handje madeliefjes brengen voor in mijn  tent. Een kwartier later haalt zij ze weer op. Ze zijn toch voor papa en mama. Dat zijn leuke dingen. Om half negen komt buurman met een bord eten aan. Braadworst, aardappelsalade, tomaat en komkommer. Het smaakte goed, maar ik had om zes uur ook al gegeten.

Vrijdag 15 mei, Niemtsch - Dredkau - Cottbus,  24 km 

Na 1,5 dag slapen zal mijn voetjes aansporen om weer aan de wandel te gaan. Dit overkomt me, helaas. Deze dag haal ik niet meer in en ik ga het ook niet proberen. Het is prachtig weer met de zon hoog aan de hemel, het kan niet beter. Ik zoek de weg waar geen auto's komen. Het eerste stuk gaat over een fietspad langs een drukke weg. Na 5 km wordt ik wat verder van de weg gestuurd, door landerijen en bos. Dat is wel lekker lopen. Het is hier vrij vlak en af en toe wat heuvelachtig. Al die dauw parels aan het gras en de gewassen is een prachtig gezicht. Het is een witte waas over het landschap. De zon die gaat schijnen warm alles op en dan zie ik al die parels als mist boven de aarde hangen. Onderweg staat ergens een groepje fietsers waarmee ik op de foto moet. Of dit mijn eerste tocht is, vraagt men. Nee, zeg ik en ik laat mijn schelp zien. Deze wordt ook op de foto gezet. Wel krijg ik twee flessen kräter likeur van 20 ml. met 30% alcohol. Dat zal smaken, zeker met deze verkoudheid. Rond de middag sta ik even stil op een kruising, met de kaart in mijn hand. Er komt een vrouw op mij af, die in de tuin aan het werk was. Even een praatje en ik vraag of het nu beter of niet beter is dan voor de val van de muur. Veel dingen wel zegt ze maar hier in de kleine dorpjes is geen werk meer. De jeugd gaat allemaal naar de grotere steden, vervolgt ze. Van haar krijg ik een appel en een paar glazen vruchtensap. Hier worden hoofdzakelijk asperges en aardappelen geteeld. De grond is hier te zanderig voor andere gewassen. Tulpen? zeg ik. Nee, dat gaat niet zegt ze. De bollen worden opgevreten door beestjes. Hier eindigt ons gesprek en ik vervolg mijn reis naar Dredkau.
als ik aankom in Dredkau valt het tegen. Er is geen plaats voor een overnachting. Met de trein ben ik naar Cottbus gegaan, 15 km verder. Als ik van het station naar het jeugdherberg ga, loop ik door een moderne winkelstraat. Daarna de oude marktplaats op met daarachter de jeugdherberg. De jeugdherberg is een voormalig klooster. Helaas is deze vol. Bij het infocentrum wordt een hotel voor mij geboekt. Op zoek naar het hotel loop ik door straten waar rijen huizen staan die meer lijken op kazernes dan wooneenheden. Ook staat hier het Staatsopera gebouw waar een opera wordt gespeeld vanavond. Tegen de rand van het industrieterrein vind ik het hotel.

Donderdag 14 mei, Niemtsch, ziekenboeg.

Eigenlijk zou ik naar Dredkau lopen, maar ik ben blijven liggen in mijn mandje. Ik ben te ziek om te gaan. Ik val steeds in slaap en geef er lekker aan toe ook. Deze dag heb ik zo goed als slapend doorgebracht. Om half drie heb ik weer wat gegeten, daarna voel ik me een stuk beter. Morgen ga ik weer aan de wandel.

Woensdag 13 mei, Bernsdorf- Niemtsch 18 km

Als ik opsta en vertrek lijkt alles goed te gaan. Eenmaal onderweg gebruik ik 3 pakjes zakdoeken binnen 2 uur/ Dat is nog niet zo erg, maar alles doet me zeer alsof het mijn eerste trainingsronde is. Elk uur moet ik even zitten. Wel loop ik hier door het mooie naaldbomen woud. Met zijn vallende takken. Op de ruimte zweven valken hoog boven de landerijen op zoek naar prooi. Ik kan heel lang kijken naar dat sierlijke zweven. Wat een schepping. Op deze weg kom ik geen winkel of café tegen waar ik iets kan drinken. Als ik Peickwitz binnenloop, word ik staande gehouden door een man die zijn auto voor mijn neus parkeert. Ik kan bij hem in huis slapen, ik kan ook nog een fiets krijgen, maar als ik vraag wat het kost, moet ik de hoofdprijs betalen. Ik bedankte de man en loop door. eindelijk kom ik aan op de camping, ik ben op van de spierpijn. Tent neerzetten en daarna heb ik 3 uur geslapen als een os.

Dinsdag 12 mei Deutsch Baselitz - Bernsdorf 18 km 

Om 5 uur ben ik wakker. De biologische klok doet het goed. De druk is van mij kleine teen, dat voelt goed. In deze omgeving zijn heel veel kleine en grote meren. Ongeveer 1 uur loop ik door het bos, daarna houdt het bospad op. Of ik moet een rondje lopen maar dat wil ik niet. Langs de hoofdweg dan maar weer. Eerst over het fietspad en dan over de weg zelf. Aan het einde van het fietspad trek ik mijn gele vest aan voor de veiligheid. Uiteindelijk kom ik in Bernsdorf aan. Drie km verder dan ik in het hoofd had. Het is niet zo erg, want dan hoeft ik morgen nog maar 17 km. Om 9 uur loop ik al in de korte broek. Het is prachtig zonnig weer. Vanavond komt een buurman vragen of ik bij hun kom zitten, dan zit ik niet alleen. De barbecue wordt aangestoken en na enige tijd gaan de braadworsten erop. Om half negen zitten we binnen met de braadworsten, omdat het begint te onweren en te spoelen van de lucht. Even later gaat de tv aan want er is voetbal. Bayern-Barcelona, geloof ik. Met de rust ben ik gaan slapen. Ik ben verkouden aan het worden.

Maandag 11 mei. Klein Röhrsdorf - Kamenz - Deutsch Baselitz 28 km

Wat een mooi weer vandaag. Een strak blauwe hemel en al vroeg de zon. eerst mijn poezelig voetjes verzorgen, dat is heel belangrijk. Spullen in de tas en gaan. De eerste 1,5 uur loop ik door het bos. Ver weg van al dat razende verkeer, lekker de stilte in. Alleen het geluid van vogels en ander geritsel.
Bij Pulsnitz loop ik 10 km over het fietspad langs een drukke weg. Wel zie ik als ik in het open veld loop een valk hoog boeven de velden. Hij ziet van die hoogte meer dan ik van dichtbij. In dit gebied is veel landbouw en veeteelt. Alhoewel ik weinig tot geen koeien buiten zie lopen. De tocht verloopt voorspoedig, ik ben om half twee op een camping aan een groot meer. Oeps, met verbazing kijk ik naar mijn linker kleine teen, die is gegroeid. Zoveel heb ik nou ook weer niet gegeten. Helaas, het is een dubbele blaar. Eerst even douchen en dan maar doorprikken. Met alcohol en een naald kan ik me prima redden. Intapen en klaar is Co. Hopelijk krijg ik er niet meer, want het is toch wel vervelend. Met mijn tent sta ik hier aan een groot meer. Zwanen, ganzen, eenden, het is een lawaai van jewelste. De zwanen gaan vliegen. De start gaat gepaard met grote stappen over het water. Het klappert erover, en dan de lucht in. Een prachtig schouwspel. Het landen gebeurt net zo.

zondag 10 mei Dresden Kleinrohrsdorf 28 km

Om half vijf dacht ik dat het regende. Gelukkig niet, het zijn de zaadjes van de bomen die op mijn tent vallen. Om half zeven ga ik weer in de beentjes. Een rustdag is wel genoeg. Ik wandel naar Dresden, bijna de zelfde route die de bus rijdt. Rond half negen ben ik al een aardig eind door de stad. De monumentale gebouwen die in februari 1945 zijn gebombardeerd zijn toch voor een groot deel herbouwd en gerestaureerd. Het futuristische met de oude bouw past heel goed bij elkaar. Als ik koffie ga drinken, zie ik een hoogbejaarde vrouw met een rollator wachten voor het stoplicht. Ze geeft een ferme klap tegen de knop aan de paal. Het licht springt op groen en de vrouw start de rollator en loopt naar de overkant naar de bushalte. Ze zet het ding op de rem, en gaat er op zitten wachten tot de bus komt. Ik vervolg mijn reis en steek de Elbe over in noordelijke richting. Al snel loop ik het bos in. Wat n rust. Alleen het geluid van de vogels en het ruisen van de naaldbomen. Opeens loop ik over een heel smal pad met een stromend beekje ernaast. Dit pad loopt is nogal heuvelachtig en het boomstronkstruikelen is weer begonnen. Het pad loopt een schuin zodat ik mijn kar goed vast moet houden, anders ligt ie in het water. Dit is niet de gemakkelijkste weg. Zo,n vier uur loop ik door het bos en kom weinig mensen tegen, alleen wat hardlopers en mountenbikers. Het is goed wandel weer, maar langzamerhand begint het wel steeds harder te waaien. Als ik in Radenberg aankom dan ben ik er nog niet. In Kleinrohrsdorf moet u zijn wordt me uitgelegd. Het is nog tien kilometer zegt de een. Een ander zegt twee kilometer en weer een ander houdt het op vijf kilometer. Het laatste bleek te kloppen.

Zaterdag 9 mei Dresden. Rustdag

Het begon vannacht om half vijf heel hard te regenen. Gelukkig om zeven uur is het droog. Kleren aan enz. enz. Vandaag ben ik met de bus naar het centrum van Dresden gegaan. Dresden is in februari 1945 gebombardeerd. Er is maar weinig cultureel erfgoed bespaart gebleven. Als ik aankom aan de Haubtbahnhof zie ik alleen maar nieuwe en futuristische bouwwerken. Er staat een man die stadsrondreizen verkoopt. Ik koop n kaartje en stap in een dubbeldekker. Van de chauffeur krijg ik een koptelefoontje , dan kan ik de uitleg in het Nederlands volgen. De tour duurt een uur en drie kwartier. Er zijn op deze route 23 haltes. Ik kan bij elke halte uitstappen, en met de volgende bus weer verder. Maar als ik overal uitstap en alles wil bezichtigen ben ik 140 euro armer exclusief de tourrit. Zo is er een park van twee vierkante kilometer. Ook gaan we langs n VW fabriek waar bijzondere auto's met de hand worden gemaakt. Medewerkers daar werken met handschoenen aan. Zo is er nog een stalen brug over de Elbe. Dit is een van de grootste stalen bruggen en wordt " Das Blauwe Wunder " genoemd. Als we bij de Frouwenkirche komen stap ik uit. Op een groot plein zitten twee brandweer harmonie korpsen muziek te maken. Dit zijn korpsen uit diverse landen. Er wordt ook bij gezongen, en een groepje dansmariekes doen hun kunstjes. Na een uur heb ik het wel gezien en stap ik weer in bu

Vrijdag 8 mei Pirna. Dresden. 13 km

Voordat ik Waldcamping Pirna, Coprits verlaat krijg ik een printje mee hoe ik moet lopen naar de volgende camping. De mannen zwaaien me nog uit. Wat me steeds opvalt , is dat de huizen diverse kleuren hebben. Zweeds rood, hel geel en heel veel pastel kleuren. Met regelmaat zie ik hier ook nog de Trabant rijden. Zo,n lekker pruttelpotje op wielen. Vanmorgen zelfs nog een Trabant cabrio, best wel leuk om zoiets te zien. Vandaag loop ik niet langs de Elbe maar langs een lange rechte weg. Daar is niet zoveel aan, maar ja het is niet anders. Rustig aan heb ik gedaan. OOnderweg nog wat boodschappen gedaan, want ik moet toch wat eten. Op deze camping blijf ik twee nachten . Even een rustdag nemen.

Donderdag 7 mei Konigstein Pirna 20 km

Om zes uur ben ik wakker gemaakt door vogelgezang. Dat is best wel aardig van die beestjes. Deze camping ligt naast een spoorlijn waar heel veel goederentreinen langs denderen. Marian heeft nog gebeld , even wat bijpraten. Daarna kruip ik in mijn slaapzak. De derde trein hoor ik nog zacht en dan ben ik in dromenland. Wagons tellen ipv schaapjes. Als ik vertrek loop ik langs de Elbe. De kortste weg is 13 km, maar dan moet Ik over de hauptstrasse . Nou die heb Ik genoeg gezien. Dus volg Ik de Elbe. Lekker over het fietspad . Het water van de Elbe kabbelt langzaam voort, en toch is er beste stroming. Dat zie ik pas als er wat obstakels zijn, zoals keien en boeien. Langs het pad staan diverse borden met afbeeldingen van vogels die hier voorkomen. Na twee uur lopen ga ik wat eten en drinken bij een dorpsontmoetingsplaats. Op de eerste de beste bank ga ik zitten. Gatverdamme, een natte broek. De kunststofbank was nog nat, wat ik niet had gezien. Bij Rathen ga ik koffie drinken. Daarna vervolg ik mijn weg. Het is elf uur en nog acht km te gaan. Dat is een makkie dacht ik. Onderweg staat er een motor met een laadbak , een oude BMW vol met betonmortel. Hij staat stil omdat zijn linkerhand wat zacht is. Of eigenlijk er zit meer lucht aan de buitenkant dan aan de binnenkant. De man heeft een compressor geregeld en gedrieën proberen ze de band op te pompen. Ik ben maar doorgelopen. Langs de Elbe zie ik hele steile bergwanden , met daar tegenaan bomen. Het is zo'n mooie omgeving met n hele mooie natuur. Nog steeds loop ik langs de Elbe, en opeens een wegversperring . Afgesloten, ga ik terug of loop ik door. Ik ben doorgelopen, halverwege is het fietspad zo,n 20 m voor de helft opgebroken, maar ik kan er langs. Anders had ik vijf km terug moeten lopen. Als ik in Pirna aankom vraag ik waar de camping is. Over de brug rechts beneden. Ik loop er naar toe, maar het is alleen voor campers. Ja, er is een camping over drie km legt een man mij uit. O K . Het is half twee en ik stap de camping op. Heeft u hier ook campinggaz. Nee, dan moet u naar een bouwmarkt. Hoever is dat vraag ik. Anderhalve kilometer. Een van de medewerkers bied mij een elektrische kookplaat aan, maar daar kan mijn pannetje niet op. Ik loop naar de bouwmarkt en jawel die hebben campinggaz. Om vier uur ben ik terug. Nu nog even kleren wassen en dan mijn verhaal schrijven . Lekker in het zonnetje. Nog wel een buitje gehad maar ik had net alles in de tent.

Woensdag 6 mei Schonbach Konigstein. 20 km

Niet zo vroeg vertrokken . Eerst loop ik n paar km door het bos. Merels, lijsters en jawel de spechten doen erg hun best om van zich te laten horen. Dat is zo mooi. Dan mag ik de eerste berg weer bestijgen. Hij is niet zo hoog ) ruim 500 meter) , maar wel heel lang. Zo krijg ik er nog n paar. Ik loop hier dan ook door het Oostgebergte. Als ik net voorbij Mittelndorf ben , ga ik op een rustplaats even wat tanken. n Broodje met n gekookt ei,een met vlees wat radijsjes en vla toe. Erg lekker. Na een half uur ga ik weer met maat 43 links en 43 rechts weer aan de wandel. Het is goed wandel weer , bewolkt en aardig op temperatuur. Om half drie ben ik in Konigstein op de camping. Als ik alles heb geïnstalleerd begint het te regenen. Tot nog toe heb ik nog geen spectaculaire dingen meegemaakt .

Dinsdag 5 mei Grossschonau Sluknov. Sebnitz. Shonbach 48 km

Soms zit het mee en soms ook tegen. Als ik om zeven uur wil vertrekken moet ik wachten tot half acht , om het statiegeld terug ontvangen. Het regent als ik weg ga. n Uur later is het droog. Het regenpak uit en de jas ook. Even later is het mooi zonnig weer en ik hoor de vogels weer fluiten. Nu kan ook de trui uit. Als ik bij Varndorf de grens oversteek naar Tsjechië is het verschil van wegen groot. Bij Seifhennersdorf passeer de grens naar Duitsland , en bij Rumburk ga ik weer naar Tsjechië. Dat is drie keer. Hier vandaan ga ik richting Sluknov. Het is hier nogal heuvelachtig. De klimmetjes zijn nogal stevig. Als ik in Sluknov aan kom om half twee kan ik de poort van de camping open doen. Maar helaas er is niemand. Even bellen en ingesproken. Ook nog een sms'je, maar er wordt niet gereageerd. Ik besluit om door te lopen naar Sebnitz. Op deze route krijg ik nog een aantal bulten voor mijn kiezen. Bij DolniIk  Poustevna staat n man en vraagt waar de reis heen gaat. Ik vertel  over mijn route. Zegt de man weet je hoever het is naar Dresden, 80 km. Waarop ik zeg , het hoeft niet vandaag. De man schiet in een lach, Gute reise zegt hij. Als ik in Sebnitz aankom vraag ik waar de camping is. Dat is in Schonbach over drie km. Het waren wel lange km , wel door n bos . Om zes uur ben ik op de camping. Vermoeid en uitgeput zet ik mijn tent op, ga eten ,douchen en lekker in mijn mandje.

Maandag 4 mei Hradek nad Nisou Grossschonau 18 km

Gisteravond liepen er nog drie reeën op zo,n vijftig meter afstand van mijn tent door het bos. Ook de bonte specht hamerde er flink op los. Het regende ook nog, als het morgen maar droog is dacht ik nog. Rond acht uur fietsten er nog vier mensen uit St .Petersburg maar de receptie is gesloten dus door fietsten maar. Gelukkig het is mooi weer vandaag. De vogels kwetteren er lustig op los. Heerlijk in het stille bos. Er schijnen hier nog roedels wolven te zijn maar die heb ik nog niet gezien. Als ik richting Zittau wandel zie ik overal tentjes ( kleine winkeltjes) en benzinepompen voor de laatste goedkope brandstof,rookwaar en dranken, voor men de Duitse grens overgaat. In Zittau staan diverse monumentale panden . Sommige hiervan hebben echt onderhoud nodig , want het raakt al aardig in verval. Er zijn er al dichtgetimmerd. Dit onderhoud kost natuurlijk vreselijk veel geld,wat er natuurlijk niet is. De weg wordt mij gewezen richting Grossschonau . Maar als het fietspad ophoud moet ik helaas langs een drukke weg. Er komt een oudere man op een racefiets aan als ik op de kaart kijk. Of ie kan helpen. Als je daar links gaat loop je n mooie route , dan hoef je niet over deze weg. Aan het einde rechts en dan nog 500 meter zegt ie. Ik heb zijn raad opgevolgd, inderdaad n Mulder route. Hij wilde wel een foto maken van mij met kar.

Maandag 4 mei Hradek nad Nisou Grossschonau 18 km

Gisteravond liepen er nog drie reeën op zo,n 50 m afstand van mijn tent door het bos. Ook de bonte specht hamerde er flink op los. Het regende ook nog , als het morgen maar droog is dacht ik. Rond acht uur fietsten er nog mensen uit St Petersburg de camping op, maar de receptie is gesloten,dus door fietsten maar. En gelukkig is het vanmorgen droog. De vogels kwetteren er lustig op los . Heerlijk in het stille bos. Er schijnen hier nog roedels wolven te zijn, maar die heb ik nog niet gezien. Als ik richting Zittau wandel zou ik overal tentjes (kleine winkeltjes) en benzinepompen voor de laatste goedkope brandstof, rookwaar en dranken, voor men de Duitse grens overgaat. In Zittau staan diverse monumentale panden. Sommige hiervan hebben echt onderhoud nodig, want

Zondag 3 mei Hradek nad Nisou Rustdag

Tussen de zilverberken staat mijn tent, naast een elektrapaal waar ik mijn telefoon kan opladen. Dat is wel lekker, anders moet ik het poortgebouw steeds in de gaten houden. Gisteravond speelde de muziek door tot half één. Nou ja muziek, het was meer boenke boenke boenk. Ik kon er geen muziek uithalen. Ongetwijfeld zal de jeugd het mooi vinden. Dat zeiden waarschijnlijk onze ouders ook dat de Beatles en Rolling Stones ons tijdperk binnen vielen. Vanmorgen eerst wat kleren gewassen, anders ga ik zo ruiken. Als ik na de was de stoute schoenen aantrek en naar Hradek nad Nisou wandel is het mooi weer. Ik kom uit op een groot plein met natuursteen bestrating. Midden op het plein is een driekwart cirkel gemaakt. In die cirkel staan drie plaatsnamen. Deze wijzen elk in de richting van de plaats. Een naar Liberec in Tsjechië een naar Bogatynia in Polen en een naar Zittau in Duitsland. Er is hier een drielandenpunt. Nog even rond gekuierd en weer terug naar mijn mobile home. Morgen ga ik weer verder , kijken wat er nu voor obstakels tegen kom .

Zaterdag 2 mei. Turnov, Liberec, Hradek nad Nisou 25 + 17 km

Vanmorgen om 6.15 uur vertrokken met mooi weer maar erg fris. Na twee uur lopen toch de trui maar uit en de jas aan. Voor me ligt een hele grote berg waar ik over heen moet. Dit is wel weer een conditie test. Als ik door het kleine dorpje Frydstejn  loop, is er halverwege een berg zo mooi uitgesleten door wind en water. Het is net een kunstwerk. Later als ik boven ben kijk ik over alles heen. Ik denk dat ik op zo,n 800 tot 1000 meter zit. Verderop daal ik weer, maar dat is van korte duur want er ligt weer een flinke bult op me te wachten. Eentje met zes haarspeldbochten, er lijkt geen einde aan te komen. En weer zit ik op 1000 meter. Daarna loop ik de eerste wijken van Liberec in. Het gaat allemaal voorspoedig. Rond 13.00 uur ben ik in de stad zelf. Als ik aan iemand vraag of ie Engels spreekt, draait de man zijn hoofd om en loopt verder. Zo gaat dat diverse keren. Ik probeer het in het Duits te vragen, ook niet. Na n uur ben ik het zat en reis per taxi naar Hradek nad Nisou. Hier woont een mevrouw die ik twee jaar geleden heb ontmoet. Toen heeft ze mij haar adres gegeven. Ik word hartelijk ontvangen. Ik krijg bier en koffie met wat lekkers. En even later nog een grote kom goulash soep wat ik lang niet op kan. Ze belt een vriendin die goed Duits spreekt, zelf spreekt ze een klein beetje Duits. Die vriendin heeft me naar de camping gebracht even verderop. Dit zijn toch geweldige mensen. Op deze camping blijf ik twee nachten. Eerst even uitrusten.

Vrijdag 1 mei Klaster Hradiste Turnov 20 km

Vanmorgen krijg ik als ontbijt drie gebakken eieren met n dikke ham. Ook hier heb ik teveel aan. n Grote pot thee krijg ik erbij en koffie toe. Het regent als ik buiten kom, dus de boel maar inpakken. Dit duurt maar n half uur en dan breekt de zon door. Ik loop hier langs n weg waar eigenlijk weinig te zien is, alleen landbouw. Wel zie n paar hele grote

Vrijdag 1 mei Klaster Hradiste. Turnov. 20 km

Vanmorgen krijg ik als ontbijt drie gebakken eieren met n dikke plak ham eronder. Maar ik eet smorgen maar een sneetje brood. Ook hier heb ik teveel aan. n Grote pot thee krijg ik erbij en koffie toe. Het regent als ik buiten kom , dus de boel maar inpakken. Dit  duurt maar n half uur en dan breekt de zon door. Ik loop hier langs n weg waar eigenlijk weinig te zien is, alleen landbouw. Wel zie ik een paar hele grote en hoge pijpen met daar bovenop een hele grote bol. Geen idee waar dat voor dient. Dat ga ik nog eens vragen , maar mijn Tsjechisch is niet zo goed. Van die taal kan ik geen chocolade maken. Abracadabra dus. Na 10 km nabij Vsen staat er n bord op de weg met afgesloten. Ik twijfelde zal ik doorlopen of toch maar omlopen. Voor n voetganger had het misschien wel gegaan , maar je zal net zien dat de weg helemaal is opengebroken. Omlopen dan maar i p v nog  6 km wordt het nu 11 km. Eekhoorns, diverse vogels en bomen begroeid met prachtig groen mos. Ergens bij een huis schiet er een wezel het groen in, als ik er ben is die nergens meer te zien. De vogels fluiten er lustig op los, dat is zo'n mooi gehoor. Dan kom ik aan in Turnov, door de wegomleiding kom ik alleen aan de andere kant aan van Turnov dan ik wilde. Nu nog de camping zien te vinden. Na wat vragen kom ik aan op de camping. Ik ben de enige kampeerder, en douchen kan ik niet want de waterleiding is net stuk gegaan. Overal water behalve waar het uit moet komen.

Vrijdag 1 Mei Klaster Hradiste Turnov 20 km

Vanmorgen krijg ik als ontbijt drie gebakken eieren met dikke plakken ham. Maar ik eet smorgen maar een sneetje brood. Ook hier heb ik teveel aan. Na Grote pot thee krijg ik erbij en koffie toe. Het regent als ik buiten kom, dus de boel maar inpakken. Dit duurt maar n half uur, en dan breekt de zon door. Ik loop hier langs n

Donderdag 30 april Bezdecin Mnichovo Hradiste Klaster Hradiste 22 km oog

Voor ik vertrek neem ik een goed ontbijt in het motel. Als ik naar buiten kijk zie ik de zon al schijnen, dat valt alweer mee. Ik doe lekker rustig aan vandaag, want ik voel mijn lichaam best. Als ik even heb gezeten en kom weer overeind is alles stijf. Dat wordt weer langzaam starten. Over een week of drie zal dat wel over zijn, denk en hoop ik . Dan is het lichaam er wel weer aan gewend dat ie die spieren moet gebruiken. Deze streek is vooral een landbouwgebied. Velden vol met koolzaad, tarwe, gerst enzovoorts. De koolzaad velden staan volop in bloei. Als ik over het landschap tuur is dat best een mooi gezicht
, al die kleuren, van licht groen tot donker groen en dan dat bloeiend koolzaad er om heen. Als ik bij rivier Jezerouaan kom volg ik deze tot Bakov nad Jezerou. Dan zie ik het water rustig kabbelend voortbewegen. Dit geeft mij zoveel rust, dat ik mijn kar aan de kant zet , mn stoel pak en rustig dit riviertje kijk. Wat is dat mooi en ook nog in het bos. Het pad door het bos is als vanouds, boomstronkstruikelen met hier en daar wat keien. Als ik dan weer op de weg kom moet ik goed uitkijken. Men rijdt hier vreselijk hard, ze rijden zo de vouwen in je broek en die krijg je er van z'n leven niet uit. Zo heb ik onderweg al diverse heuvels gehad, maar aan het eind mocht ik nog even een conditie test doen. Boven op deze bult zou een camping zijn, maar die is er niet meer. Nu zit ik in een pension. Mijn diner is zo veel, daar zouden Marian en ik samen mee kunnen doen dan houden we nog over.

Woensdag 29 april Ostra Bezdecin

Afgelopen nacht was het vreselijk koud, ik lag om acht uur al in mijn mandje met alle kleren aan. Dit kwam omdat ik gisteren door de regen zo koud was geworden, ik keek wel niet warm te worden. Dat ik vanmorgen wakker werd kraakte mijn tent , omdat het zo hard vroor. Het was 5 graden onder nul. Geen wonder dat ik het zo koud had. De tent een uitschudden en in de tas doen, dan maar met ijs. Als ik twee uur aan de hobbel ben breekt de zon door, maar het blijft koud. Hier en daar zie ik hazen door het land huppelen. Zo rond de middag is mijn brandstof op. De kar aan de kant  en even een paar broodjes naar binnen werken, en een fruitje toe. Daar knapt n mens van op. Mijn planning was dat ik naar Mlada Boleslav zou gaan lopen , helaas dat heb ik niet gehaald. Na 28 km vind ik het welletjes. Doorlopen naar Mlada Boleslav is nog 11 km, dan is te gek. Ik zit lekker in het zonnetje mijn verhaal te schrijven in Bezdecin in een motel.

Dinsdag 28 april Klanovice Ostra 28 km

Dat ik vanmorgen vertrok was het wel bewolkt maar droog. Na ongeveer twee uur lopen voelde ik toch wat natte wind . Dit is nog te weinig om het regenpak aan te trekken. Maar al gauw veranderde de natte wind in regen, en langzamerhand ging het steeds harder regenen. Omdat ik in het bos loop heb ik er niet zoveel erg in tot ik op de open vlakte kom.  Snel het regenpak aan trekken en de kar afdekken en hobbelen maar weer. In het bos zie ik een hele koppel herten en Vlaamse gaaien, en vinken. Het hele bos staat vol met witte bloemen, wat een prachtig gezicht. Maar eenmaal uit het bos krijg ik de volle laag. Langzamerhand wordt ik drijfnat , mijn schoenen staan vol water. Door dit weer is het tempo ver te zoeken. Eenmaal op de camping mag ik ook mijn tent opzetten in de regen. De binnenkant is net zo nat als de buitenkant. Maar het mag de pret niet drukken, morgen is het hopelijk mooi weer.