Zaterdag 6 juni, Lünstadt - Naumburg, 17 km

Vanmorgen heb ik eerst de voetjes verzorgd. Eerst kijken of ik gisteren de blaren goed heb doorgeprikt en leeggedrukt. Dan zo goed mogelijk tapen. Het lijkt allemaal goed te gaan. Als ik 1 km op weg ben word ik staande gehouden door een ouder echtpaar in een auto. Waar gaat u naar toe? vragen ze. Vandaag wil ik naar Naumburg, zeg ik. De mensen leggen uit hoe ik het beste kan lopen. Een half uur later stopt een auto naast me. Het raampje gaat open en er komt uit de auto "dass ist richtig" het zijn dezelfde mensen die me de weg hebben uitgelegd. Zoiets verwacht je toch niet?  Bij Luftschiff aan het einde van een veldweg kort ik mijn broek in. Dan wil ik mijn weg weer vervolgen. Er komt een auto achteruit rijden. De chauffeur toetert en steekt zijn hand op ten teken dat ik even moet wachten. Een man stapt uit de auto en komt met camera en microfoon op mij af. Hij vraag of hij een foto mag maken en of ik wat in de microfoon wil zeggen. Wie ik ben, waar ik naar toe ga, waar ik vandaan kom enz. Ik was een beetje overdonderd maar heb gedaan wat de man mij gevraagd heeft. Deze man heeft een kleine regionale televisiezender, maar hij zet de beelden ook op YouTube. Ook zoiets verwacht je niet :-) Om half elf arriveer ik op de camping 3 km voor Naumburg.  Hier blijf ik 3 nachten, dan kunnen mijn poezelige voetjes weer herstellen. Vanmiddag heb  ik nog geprobeerd om mijn schoenen te laten repareren. Ze zijn aan nieuwe hakken toe. Dat lukte niet, want dat duurt een week.