Dinsdag 30 juni Marbach/Stausee Feurth 18 km

Vanmorgen ben ik om vijf uur vertrokken. Omdat het jonge stel mij in mijn oor had gefluisterd dat het 38 graden of nog warmer zou worden. En naar het weekend 40 graden. Dus ik heb de wekker op vier uur gezet, maar ik ben om half vier al wakker. Weer ga ik vandaag gedeeltelijk over het fietspad en over de hoofdweg. Om half zes begint de temperatuur al aardig op te lopen. Rond tien uur ben ik aan het begin van Feurth en haal ik bij de bakker wat broodjes en een kopje koffie. Een klant vraagt waar ik vandaan kom en waar ik naar toe ga enz enz. Dan laat ik mijn kaart zien waar de route op staat. Viel pass zegt de klant. En van de bakker hoef ik de koffie niet te betalen, de broodjes wel. Ik drink de koffie buiten in de schaduw op. Op dat moment ben ik toch door de warmte bevangen. Alles begint te draaien voor mijn ogen. Gelukkig heb ik nog een beetje water en wat zoute cashewnoten. Dat heb ik eerst maar genuttigd. Zo ben ik een half uur blijven zitten, toen ging het wel weer. Bij een pompstation heb ik nog wat vocht gehaald. Wat kan water dan lekker zijn. Om elf uur loop ik de camping op. Tent neerzetten en eerst even slapen. Tegen de middag komt er een busje de camping op en staat schuin tegenover me. Daar moest nog wel een voortent aan bevestigd worden. Dat was komisch om te zien. Vader gaat in een stoel zitten, en zoon en moeder halen de voortent uit de verpakking. Volgens mij hebben ze niet eerst thuis geprobeerd hoe zoiets nou werkt. De fiber stokken worden in elkaar gezet. Dat gaat goed. Dan wordt de tent uitgepakt en uitgebreid op de grond gelegd. Moeder gooit hem links om en zoon gooit hem rechts om. Daar moest ik al om lachen. Uiteindelijk worden de stokken in de tent geregen. Vader komt uit de stoel en tilt een van de stokken op. Laat liggen zegt moeder tegen hem ,en vader gaat weer terug in dromenland stoel. Ja en nu. Nou moet ie nog aan de bus vast. Nou dan eerst de haringen maar de grond in. En jawel daar valt de tent. Dan toch maar eerst de beschrijving lezen. Ze waren vergeten dat er op het dak van de bus ook nog wat bevestigd moest worden. Een magneetstrip ofzo. Dat gedaan en nou maar weer aan de touwtjes trekken. En jawel hoor daar valt de tent weer en ook de magneetstrip. En ik zit bij mijn tent te lachen. Maar ze hebben het door. Er moet eerst een touw over de bus heen.  Inmiddels is het drie uur en alles is kant en klaar.